بررسی رابطه بین درصد سهام بلوکی و درجه نقدشوندگی سهام در بورس اوراق بهادار تهران

سهام داران عمده به لحاظ ماهیت ، کارکردهای خاصی دارند که آن ها را از سایر سرمایه گذاران متمایز می کند. کارکردهای اصلی گفته شده برای این گروه از سرمایه گذاران در ادبیات پژوهش موجود، شامل عملکرد نظارتی و عملکرد اطلاعاتی است . اثر مالکیت عمده بر نقدشوندگی به برآیند این اثرها بستگی دارد. نتایج برخی از پژوهش های خارجی صورت گرفته بیانگر آن است که افزایش پراکندگی مالکیت سبب کاهش اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام و درنتیجه افزایش نقدشوندگی سهام شرکت ها می شود. در ایران پژوهش های چندانی در مورد رابطه ی میزان سهم سهامدارن عمده و نقدشوندگی سهام صورت نگرفته است، بنابراین هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه ی درصد سهام بلوکی در دست سهامداران ( معیاری از پراکندگی مالکیت ) به عنوان متغیر مستقل و اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام به عنوان متغیر وابسته، در بورس اوراق بهادار تهران است. در راستای این هدف، اطلاعات پنج ساله صد و سی و یک شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سالهای 1383 الی 1387، مورد مطالعه قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی استفاده گردیده است . نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین درصد سهام در دست دارندگان سهامدارم بلوکی و نقدشوندگی سهام در بورس اوراق بهادار تهران، رابطه ی معنا داری وجود ندارد. پیشنهاد می گردد پژوهش گران برای پژوهش های آتی ، بررسی رابطه ی پراکندگی مالکیت و نقدشوندگی سهام شرکت ها را در دوره ی زمانی طولانی تر و همچنین در گروه صنایع جداگانه در بورس اوراق بهادار تهران انجام دهند تا ضمن کنترل اثر تفاوت در صنعت بتوان نتایج پژوهش برای صنعت های مختلف را بررسی نمود. همچنین اغلب مدل هایی که در رابطه با نقد شوندگی سهام شرکت ها ارائه گردیده است مبتنی بر داده های اقتصادی کشورهای پیشرفته و بازارهای توسعه یافته بوده است ، لذا پیشنهاد می گردد در زمینه مدلسازی بر اساس داده های داخلی و شرایط خاص حاکم بر اقتصاد ایران ، پژوهش هایی صورت گیرد. با توجه به اختلاف زیاد قیمتهای پیشنهادی برای عرضه و تقاضا ، پیشنهاد می گردد میانه قیمت ها بجای بهترین پیشنهاد قیمت از سوی طرفین معامله در محاسبات مورد استفاده قرار گیرد. ضمنا پیشنهاد می شود افشای بیشتری درمورد اطلاعات مربوط به پراکندگی مالکیت صورت بگیرد تا استفاده کنندگان صورت های مالی اطمینان کسب کنند که به اطلاعات کافی در این زمینه دست یافته اند. پیشنهاد